Home Sweet Home
Door: John en Ria
Blijf op de hoogte en volg Ria en John
27 April 2011 | Nederland, Amsterdam
Hazeldonk, Meer 23-4-2011.
De zeedagen tussen Gibraltar en Southampton waren bijna alleen maar in het teken van nou naar huis toe.
We hadden nog twee leuke intermezzo’s , eerst waren we uitgenodigd aan tafel bij kapitein Atle Knutsen, en de avond voor binnenkomst door de hotelmanager Hans van Welzen.
Zo hebben we beide heren kunnen bedanken voor de fantastische reis die we samen hebben gemaakt.
En in het bijzonder aan de Heer van Welzen voor de hartelijke gastvrije en betrokken sfeer die het personeel niet alleen uitstraalde maar ook in de praktijk bracht.
Je merkt dat de Olsen Lijn zoals ze zich ook afficheren een familie bedrijf is ik weet zeker als we later nog eens terug komen dat we ons dan ook direct weer thuis voelen .
Vanmorgen 8uur ontbijt en daarna om 9uur alle koffers opzoeken en via de douane naar de bussen. We hadden een vrouwelijke bus chauffeur die alle koffers persoonlijk onder in de bus wilde stuwen , maar met onze koffers heb ik haar toch maar even geholpen want ze kreeg ze niet van de grond getild ondanks dat we onderweg nog een extra grote koffer bij hadden gekocht.
We hadden een zeer voorspoedige bus reis terug zodat we een uur te vroeg bij de veerpond in Dover aan kwamen.
Toen we langs het strand van Calais voeren konden we onze ogen niet geloven overvolle stranden en dat met Pasen .
En toen de laatste fase naar Hazeldonk , om precies 19.45 uur kwamen we op de parking aan .
En Jan de tuinman die ons ook weggebracht had stond al klaar met zijn bestelbus om ons met de bagage naar huis te brengen.
Zijn eerste vraag na het laden van de koffers was , hebben jullie een stuk rots van Gibraltar meegenomen? Mijn antwoord was dat we gewoon wat hebbe dingetjes meegenomen hadden voor enkele verwanten en natuurlijk ook voor ons zelf.
Hij keek me ongelovig aan toen ik dat zei, ik snap er niks van.
Het mooie van reizen is het weggaan en het thuis komen, bij dat laatste merk je pas wat je achter je gelaten hebt.
Toen we thuis aan kwamen was het hele huis gezellig gemaakt , kaarsjes aan de koelkast aan met een flesje chardonnay en een koud Koninckje twee mooie boeketten bloemen in de kamer van Alice en Jan en van Jacco en Dagmara met Coen en Annebel wat een feest was dat.
In de loop van het paasweekend hebben we veel telefoontjes gehad , bijna altijd werd er gevraagd wat is je het meeste bij gebleven .
Ria en Ik zijn het er over eens dat Australië number one is . Maar dat waren we alweer vergeten toen we Alice en Jan weer in onze armen konden sluiten.
Home sweet home
Hartelijke groeten van Ria en John.
De zeedagen tussen Gibraltar en Southampton waren bijna alleen maar in het teken van nou naar huis toe.
We hadden nog twee leuke intermezzo’s , eerst waren we uitgenodigd aan tafel bij kapitein Atle Knutsen, en de avond voor binnenkomst door de hotelmanager Hans van Welzen.
Zo hebben we beide heren kunnen bedanken voor de fantastische reis die we samen hebben gemaakt.
En in het bijzonder aan de Heer van Welzen voor de hartelijke gastvrije en betrokken sfeer die het personeel niet alleen uitstraalde maar ook in de praktijk bracht.
Je merkt dat de Olsen Lijn zoals ze zich ook afficheren een familie bedrijf is ik weet zeker als we later nog eens terug komen dat we ons dan ook direct weer thuis voelen .
Vanmorgen 8uur ontbijt en daarna om 9uur alle koffers opzoeken en via de douane naar de bussen. We hadden een vrouwelijke bus chauffeur die alle koffers persoonlijk onder in de bus wilde stuwen , maar met onze koffers heb ik haar toch maar even geholpen want ze kreeg ze niet van de grond getild ondanks dat we onderweg nog een extra grote koffer bij hadden gekocht.
We hadden een zeer voorspoedige bus reis terug zodat we een uur te vroeg bij de veerpond in Dover aan kwamen.
Toen we langs het strand van Calais voeren konden we onze ogen niet geloven overvolle stranden en dat met Pasen .
En toen de laatste fase naar Hazeldonk , om precies 19.45 uur kwamen we op de parking aan .
En Jan de tuinman die ons ook weggebracht had stond al klaar met zijn bestelbus om ons met de bagage naar huis te brengen.
Zijn eerste vraag na het laden van de koffers was , hebben jullie een stuk rots van Gibraltar meegenomen? Mijn antwoord was dat we gewoon wat hebbe dingetjes meegenomen hadden voor enkele verwanten en natuurlijk ook voor ons zelf.
Hij keek me ongelovig aan toen ik dat zei, ik snap er niks van.
Het mooie van reizen is het weggaan en het thuis komen, bij dat laatste merk je pas wat je achter je gelaten hebt.
Toen we thuis aan kwamen was het hele huis gezellig gemaakt , kaarsjes aan de koelkast aan met een flesje chardonnay en een koud Koninckje twee mooie boeketten bloemen in de kamer van Alice en Jan en van Jacco en Dagmara met Coen en Annebel wat een feest was dat.
In de loop van het paasweekend hebben we veel telefoontjes gehad , bijna altijd werd er gevraagd wat is je het meeste bij gebleven .
Ria en Ik zijn het er over eens dat Australië number one is . Maar dat waren we alweer vergeten toen we Alice en Jan weer in onze armen konden sluiten.
Home sweet home
Hartelijke groeten van Ria en John.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
